CZEGO SIĘ SPODZIEWAĆ,
JEŚLI CHCESZ SPODZIEWAĆ SIĘ DZIECKA
Etap 1
Ocena wywiadu medycznego (badanie podmiotowe), badanie ginekologiczne, badanie ultrasonograficzne, protokół cyklu, pomiar temperatury tuż po przebudzeniu (temperatura bazowa), stosunek płciowy w optymalnym czasie, analiza hormonów.
Etap 2
Spermiogram (ocena ilości oraz liczby, ruchliwości i kształtu plemników) przeprowadzany przez urologa, monitorowanie cyklu poprzez badanie ultrasonograficzne (wyściółka macicy), analiza hormonów, stosunek płciowy w optymalnym czasie.
Jeżeli spermiogram wykaże nieprawidłowe wyniki, zaleca się, aby po skonsultowaniu się z lekarzem mężczyźni zaczęli na tym etapie przyjmować PROFERTIL®.W wielu przypadkach można uniknąć trzeciego etapu, tj. sztucznego zapłodnienia.
Etap 3
W przypadku nieprawidłowych wyników badań nasienia na etapie drugim albo niedrożności jajowodów u kobiety, zalecanym podejściem jest sztuczne zapłodnienie (in vitro).
Stosowanie preparatu PROFERTIL®jako uzupełnienia leczenia in vitro zwiększa szanse powodzenia.
W szczególności istnieje możliwość osiągnięcia stopniowej poprawy, tj. w idealnych warunkach można uniknąć procedury ICSI. Procedurę ICSI zaleca się w przypadku bardzo niskiej jakości nasienia (mniej niż 5–10 milionów plemników na mililitr nasienia) albo zaburzonej morfologii (wygląd, budowa) plemników.
METODY LECZENIA
| Hormonoterapia | Jeżeli przyczyną niepłodności są zaburzenia hormonalne u kobiety, pierwszym krokiem jest zazwyczaj leczenie hormonalne. Różne leki mogą regulować nieregularny cykl i wywoływać owulację. Jeżeli mężczyzna nie może spłodzić dziecka, lekarz w niektórych przypadkach również zaleci przyjmowanie leków. Leki te można stosować w leczeniu zaburzeń hormonalnych (np. niedobór testosteronu). |
| Zapłodnienie (wstrzyknięcie nasienia) | Zapłodnienie polega na wstrzyknięciu przez lekarza oczyszczonego, stężonego płynu nasiennego do macicy, pochwy, szyjki macicy lub jajowodów. Metodę tę bierze się pod uwagę, gdy jakość nasienia jest nieznacznie obniżona albo jeśli szyjka macicy jest tak zabliźniona (wskutek zakażenia albo zapalenia), że plemniki mają trudności z przedostaniem się do macicy. Czasami przed zapłodnieniem konieczna jest stymulacja jajników hormonami. |
| Zapłodnienie in vitro | W tej metodzie zapłodnienie komórki jajowej następuje poza organizmem. Zapłodnienie in vitro bierze się pod uwagę na przykład wówczas, gdy komórki jajowe nie docierają do macicy, ponieważ jej ściana jest lepka w wyniku zapalenia. Zapłodnienie in vitro może okazać się również pomocne przy zajściu w ciążę, gdy u kobiety występują liczne rozrosty (włókniaki) w macicy albo przeciwciała przeciwko plemnikom, jeżeli jakość nasienia mężczyzny jest niewystarczająca, albo nawet jeśli lekarz nie stwierdził żadnej przyczyny niepłodności. |
| Wstrzyknięcie plemnika bezpośrednio do komórki jajowej (ICSI) | W przypadku zapłodnienia metodą ICSI lekarz wstrzykuje plemniki bezpośrednio do komórki jajowej. Zapłodnienie metodą ICSI jest brane pod uwagę, gdy plemnik nie jest w stanie „samodzielnie” zapłodnić komórki jajowej w organizmie kobiety albo w probówce. Zapłodnienie metodą ICSI może być także brane pod uwagę w sytuacjach, gdy kobieta nie zajdzie w ciążę pomimo leczenia in vitro. |
| Operacyjne pobranie nasienia | Pobranie nasienia z najądrza (mikrochirurgiczna aspiracja nasienia z najądrzy, MESA) może pomóc, jeśli nasieniowody są zamknięte i nie można ich ponownie otworzyć chirurgicznie albo jeśli plemniki w próbce nasienia nie ruszają się. Metoda ta jest brana pod uwagę, gdy u mężczyzny nie dochodzi do wytrysku, na przykład z powodu paraliżu albo przejścia onkologicznego zabiegu chirurgicznego. Jeśli nie można wykonać procedury MESA, niektórzy lekarze zalecają procedurę TESE (biopsja jądra w celu pobrania nasienia), podczas której lekarz pobiera nasienie z jąder. MESA i TESE są zawsze skojarzone z ICSI. |
| Zabiegi | Zabieg chirurgiczny może pomóc w zajściu w ciążę, jeżeli jajowody są zablokowane albo zrosty w jamie brzusznej uniemożliwiają zajście w ciążę. Chirurdzy mogą czasami otworzyć zablokowane nasieniowody, na przykład po operacji przepukliny pachwinowej. |
